ای منتقم بپاخیز مظلوم کربلا را

 بشتاب ار آنکه خون شد دل دشت کربلا را

آمد سپاه شیطان با فتنه فراوان تا خطّه مسلمان بگرفته خانه ها را

 این کافران ظالم با آتش ملاحم با اینهمه مظالم بگرفته هر کجا را

دجّال نا مسلمان خواهد هبوط انسان توهین کند به قرآن بی شرم و بی مدارا

از رنج قوم جالوت دل شد ضعیف و فرتوت شد کفر و ظلم طاغوت هم خاک و هم هوا را

 دجّاله گشته سرکش تیغ از میانه برکش بگذشته وقت سازش از سر ببر بلا را

 در هر طرف ببینی یک فتنه زمینی ای آنکه آخرینی آخر ده انتها را

 ای مصلح نهایی آخر بگو کجایی خود گو چرا نیایی آخر رسان ندا را

 دشمن بیا برون کن دجّاله سرنگون کن این کافران زبون کن با رفع فتنه یارا

 تا کی غم و صبوری بی روشنای نوری بازآ که درد دوری دیوانه کرده ما را

 آخر بیا وفا کن وصلت به ما عطا کن از دست غم رها کن احسان کن آشنا را

 تا کی امیدواری بودن در انتظاری تا کی نظر نداری یاران با وفا را

خورشید روی رخشان آخر نما به یاران ای یار بهتر از جان لطفی به ما خدا را

غروب جمعه رسیده است و باز تنهایی 

غروب این همه غربت چرا نمی آیی؟!

زمین به دور سرم چرخ می زند پس کی 

تمام می شود این روزهای یلدایی . . . ؟

با این دل ماتم زده آواز چه سازم
بشکسته نی ام بی لب دم ساز چه سازم

در کنج قفس می کشدم حسرت پرواز
با بال و پر سوخته پرواز چه سازم

گفتم که دل از مهر تو برگیرم و هیهات
با این همه افسونگری و ناز چه سازم

خونابه شد آن دل که نهانگاه غمت بود
از پرده در افتد اگر این راز چه سازم

گیرم که نهان برکشم این آه جگر سوز
با اشک تو ای دیده غفار چه سازم

تار دل من چشمه الحان خدایی ست
از دست تو ای زخمه ناساز چه سازم

ساز غزل سایه به دامان تو خوش بود
دور از تو من دل شده آواز چه سازم

زمونه دست منو به دست آقام برسون

جمال یوسف زهرا رو به چشمام برسون

زمونه قلب من و بیشتر از این تنها نذار

برو ای باد صبا از گل روش خبر بیار

عمرمن، تو رو قسم، به لحظه هایی که می رن

التماست می کنم نذاره ندیده بمیرن

ضربان قلب من به احترامش بزنید

سند زندگیمو یه جا به نامش بزنید

جمعه ها دستاتونو به دست همدیگه بدید

شیش روز اول هفته همتون جمعه بشید

ساعتا دقیقه شید، دقیقه ها یه ثانیه

تو همون لحظه بیاد اونی که اسمش باقیه

جوونا پیر میشن و پیرا ندیده می میرن

وقتی که ثانیه ها به چشم مهدی اسیرن

سروده ی میثم سلطانی

آه می کشم تو را , با تمام انتظار
پر شکوفه کن مرا , ای کرامت بهار

در رهت به انتظار , صف به صف نشسته اند
کاروانی از شهید , کاروانی از بهار

ای بهار مهربان , در مسیر کاروان
گل بپاش و گل بپاش , گل بکار و گل بکار

بر سرم نمی کشی , دست مهر اگر , مکش
تشنه محبتند , لاله های داغ دار

دسته دسته گم شدند , مهره های بی نشان
تشنه تشنه سوختند , نخل های روزه دار

می رسد بهار و من , بی شکوفه ام هنوز
آفتاب من , بتاب ! مهربان من , ببار !


علیرضا قروه

در می زنند فکر کنم مادر آمده
از کوچه ها بنفشه ترین پیکر آمده

او رفته بود حق خودش را بیاورد
دیگر زمان خونجگری ها سر امده

وقتی رسید اول مسجد صدا زدند
بیرون روید دختر پیغمبر آمده

سوگند بر بلاغت پیغمبرانه اش
با خطبه هاش از پس آنها بر آمده

سوگند بر دلایل پشت دلایلش
در پیش او مذینه به زانو درآمده

مردم حریف تیغ کلامش نمی شوند
انگار حیدر است که در خیبر آمده

وقتی که رفت از قدمش یاس می چکید
یعنی چه دیده است که نیلوفر آمده

مانند یک کبوتر از این لانه رفته بود
حالا بدون بال و بدون پر آمده

گنجینه های باغ بهشت است برای او
هرچند گوشواره اش از جا در آمده

در کنج خانه بستری آماده می کنم
در می زنند فکر کنم مادر آمده

سروده ی علی اکبر لطیفیان

فتح لقب مهدی موعود (عج) است. در روایات آمده که در آیه شریفه «إذا جآءَ نَصْرُ اللهِ وَ

الْفَتْحُ (نصر/1): هنگامی که یاری خدا و پیروزی فرا رسد»، مراد از فتح، مهدی (عج)

است. در تفسیر علی بن ابراهیم، در تفسیر آیه مبارکه «نَصْرُ مِنَ اللهِ وَ فَتْحٌ قَریبٌ

(صف/13) : یاری خداوند و پیروزی نزدیک است» آمده که به فتح حضرت مهدی (عج)

اشاره دارد.

روزها نو نشده کهنه تراز دیروزاست

گر ، کند مهدی زهرا نظری نوروزاست

 ای خداکاش شود سال نوام سال فرج

که نگاهم نگران منتظر آن روزاست .

راهی به کوی جانان   گشتم به کعبه مهمان

در بارگاه هستی جان می ستانم از جان

از زمزم وجودش پاکیزه گردد این دل

آن چشمه ی حقیقت هر درد راست درمان

من روی یار جویم هردم رهش بپویم

شاید دمی بیابم آن شور و عشق و ایمان

سعی صفا و مروه بار گنه زداید

تطهیر کن خلوصی با حق ببند پیمان

بی روی دوست هرگز روی خوشی نبینی

هم این جهان تباهی هم آخرت هراسان

برخیز و ذکر حق گو راه حقیقتش پو

تارراه پر مشقت را طی کنی تو آسان

شاعر:فرنگیس رزمی نژاد

التماس دعا از همه ی عزیزان دارم

دعای همیشگی مان را فراموش نمی کنم

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد              شاید دعای مادرت زهرا بگیرد

آقا بیا تا با ظهور چشم هایت            این چشم های ما کمی تقوی بگیرد

پایین بیا خورشید پشت ابر غیبت       تا قبل از آنکه کار ما بالا بگیرد

آقا خلاصه یک نفر باید بیاید                تا انتقام دست زهرا را بگیرد

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد              شاید دعای مادرت زهرا بگیرد

پایان شبهای بلند انتظاری                آیا برای آمدن میلی نداری

من نذر کردم خاک پایت را ببوسم       آیا سر این بنده منت می گذاری؟

من دل ندادم تا که روزی پس بگیرم     می خواستم پیشت بماند یادگاری

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد              شاید دعای مادرت زهرا بگیرد