خورشید به سوگ مصطفی (ص) می گرید

مهتاب به حال مجتبی (ع) می گرید

در مشهد دل چه کربلایی برپاست

قومی به شهادت رضا (ع) می گرید

سالروز رحلت نبی اکرم حضرت محمد مصطفی(ص)، شهادت مظلومانه امام حسن مجتبی(ع) و حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا (ع) بر عموم شیعیان جهان تسلیت باد.

سلام بر تو ای فرستاده خوبی ها، ای مهربانترین فرشته خاک. تو از ملکوت آسمان به زمین فراخوانده شدی تا انسان را با معنای واقعی اش آشنا کنی. تو، آفتاب روشن حقیقت بودی در شام تیره زندگی. از مشرق دلها برآمدی و اکنون، آسمان تب دار غروب جانگداز توست.

نامت بلند و دینت پر رهرو، ای جاری تر از حیات در پیکر آدمی.

سلام ای برتر از ایوب صبرت

که نبود سایه بان بر روی قبرت

سلام ای در صبوری بی قرینه

غریب دوم شهر مدینه

 ***

ز آن طشت پر زلخت جگر در مقابلش

پیدا بود که زهر چه کرده است با دلش

مظلوم چون علی و به مظلومیش گواه

آن پاره های دل، که بود در مقابلش

او حاصل نبوّت و بیداد دشمنان

از آب شعله خیز، شرر زد به حاصلش

عمر حسن ز عمر علی سخت تر گذشت

تا آن که مرگ آمد و حلّ کرد مشکلش

از ورطه ای که بود کران تا کران ملال

موجی زد و رساند، شهادت به ساحلش

هر مرد راست محرم دل همسرش، ولی

غربت ببین که همسر او گشته قاتلش

از زهر، پاره پاره و از صبر، ریز ریز

قرآن برگ برگ شهادت بود دلش

چشمش به لطف اوست "مؤید" که دم زند

گاه از مصائب وی و گاه از فضائلش

"سید رضا موید"

السلام علیک یا غریب الغربا ، السلام علیک یا شمس الشموس و سلام مولای من......

هزاران هزار گل عشق را در زورق جانم با روبان شیفتگی و شیدایی تزئین می کنم و نثار وجود قابل تقدس و نازنینت.... مالک قلبم! ... آیا قفل قلبم را با کلید شفاعت و مهربانیت می گشایی ؟؟

آیا رخصت می دهی در حالی که دل به تو سپردم گره محبتم به تو را پاره کنم و دوباره پیوند بزنم ، شاید به تو نزدیکتر شوم ...؟

آیا می خوانی و می پذیری ام ؟؟

انشاءالله

 ***

چنان زخمى بر سینه‏ات نشست که هیچ نوشدارویى، تقدیر را تغییر نداد.

توس، به قدم‏هاى تو خو کرده بود و نماز بارانت را همیشه محتاج بود.

به تهدید کدام حیله مسموم خاموش شدى و لب‏هایت دیگر پرسش‏هاى سر در گم زمانه را پاسخ نگفت؟

آه، شمس الضحاى بار سفر بسته! شب‏هاى غریبى زمین، بعد از تو رسیده‏اند. روزگار پس از تو به کدام خورشید رضا خواهد شد؛ جز به اهل بیت خورشید؟!

امشب، کوچه‏هاى خراسان، از عبور تو خالى مى‏شوند و داستان غریبى تو با پر زدنت، به پایان مى‏رسد، ولى دستان روشنت اى چراغ هشتم طریق عرفان! هر روز، بلوغ ماه را به هنگام اذان بر گلدسته‏هاى حرم و بر آسمان قلب عاشقانت به تماشا مى‏گذارد.

یا على بن موسى الرضا(ع)! زمین از غم فراق تو در پر خویش خزیده و تنها در مزار تو جرئت سربلند کردن دارد؛ آنجا که دل‏هاى شکسته خود را چون کبوتران حرمت، بر پنجره فولاد نگاه تو دخیل مى‏بندیم و سر بر شانه‏هاى خیال تو مى‏گذاریم؛ همان‏جا که طعم زخمى حاجت خود را با آب سقاخانه‏ات، در گلوى نیاز خویش مى‏ریزیم.

امام غریب!

حنجره نورانى‏ات، جرعه‏نوش سم ستم سیه‏دلان مى‏شود و طنین هق‏هق زائرانت تا قیامت، گلوى سوخته‏ات را یاد مى‏کند. تنها تو از آن شاخه گل‏هاى پرپر امامت، سهم دل‏هاى شکسته این وطنى.

اى امام غریب! فکر پرنده‏هاى رو به پنجره‏ات را بخوان که صادقانه و ساده، با ریسمانى درد خود را به ضریحت متصل کرده‏اند تا بى‏نوبت‏ترین طبیب جهان، گوشه چشمى بر خاطر مجروحشان بیندازد.

سلام بر تو اى ستاره سبز سرزمین خراسان که عطر مشک و عنبر جانمازمان را هر وعده بعد از نماز، به یاد تو آه مى‏کشیم تا صفاى زیارتت، همواره در ذهنمان جارى باشد!

همراه با کبوتران حرمت، محزون و گریان دل را به دور بارگاه تو پر مى‏دهیم تا با زمزمه ملائک همراه شویم.

سیّد احمد رشتى مى گوید:
تاریخ 1280 هجرى قمرى به عزم زیارت بیت اللّه از رشت به تبریز رفتم و از آنجا مرکبى کرایه کرده و روانه شدم ، در منزل اوّل سه نفر دیگر با من رفیق شدند.
در یکى از منازل بین راه خبر دادند که قدرى زودتر روانه شویم که منزل آینده خطرناک و مخوف است کوشش کنید که از کاروان عقب نمانید.
از این جهت دو سه ساعت به صبح مانده راه افتادیم هنوز یک فرسخ نرفته بودیم که هوا منقلب شد و برف باریدن گرفت به طورى که رفقا هر کدام سرهاى خود را به پارچه پیچیدند و تند رفتند من هم هر چه کردم که بتوانم با آنها بروم ممکن نبود سرانجام از آنها عقب ماندم و ناچار از اسب پیاده شده و در کنار راه نشسته و متحیر بودم مخصوصاً به خاطر ششصد تومان پولى که براى هزینه سفر همراه داشتم نگرانى بیشترى داشتم .
با خود گفتم : همین جا تا صبح مى مانم و به منزل قبلى بر مى گردم و از آنجا چند نفر مستحفظ به همراه داشته خود را به قافله مى رسانم .
در این اندیشه بودم که در برابر خود باغى دیدم که باغبانى با بیلش برف درختان را مى ریخت تا مرا دید جلو آمد و گفت : کیستى ؟
گفتم : رفقایم رفتند و من مانده ام و راه را نمى دانم .
به زبان فارسى فرمود: نافله بخوان تا راه را پیدا کنى . من مشغول نافله شدم نماز شب تمام شد باز آمد و فرمود: نرفتى ؟

گفتم : واللّه راه را نمى دانم .
فرمود: جامعه بخوان .

من زیارت جامعه را از حفظ نداشتم و اکنون هم از حفظ ندارم از جا بلند شدم و زیارت جامعه را تماماً از حفظ خواندم .
باز آمد و فرمود: نرفتى و هنوز اینجایى ؟
بى اختیار گریه ام گرفت ، گفتم : آرى راه را نمى دانم .
فرمود: عاشورا بخوان .
زیارت عاشورا را نیز از حفظ نداشتم و اکنون هم از حفظ ندارم از جا بلند شدم و مشغول زیارت عاشورا شدم و همه اش را حتى لعن و سلام و دعاى علقمه را از حفظ خواندم .
بار سوم آمد و فرمود: نرفتى و هستى ؟
گفتم : آرى نرفتم هستم تا صبح .
فرمود: من هم اکنون تو را به قافله مى رسانم . سپس رفت و بر الاغى سوار شد و بیل خود را به دوش گرفت و آمد.
فرمود: ردیف من بر الاغ سوار شو. من هم پشت سر او سوار شدم و افسار اسبم را کشیدم ، اسب اطاعت نکرد.
فرمود: جلو اسب را به من بده . عنان اسب را به دست راست گرفت و راه افتاد. اسب در نهایت تمکین پیروى کرد.
سپس دست مبارکش را بر زانوى من گذاشت و فرمود: شما چرا نافله نمى خوانید؟
نافله ، نافله ، نافله ، سه بار تکرار کرد.
آنگاه فرمود: شما چرا عاشورا نمى خوانید؟
عاشورا، عاشورا، عاشورا.
سپس فرمود: شما چرا جامعه نمى خوانید؟
جامعه ، جامعه ، جامعه .
دقت کردم دیدم در وقت پیمودن راه به نحو دایره راه طى مى کرد یک مرتبه برگشت و فرمود: اینها رفقاى شمایند که کنار نهر آبى فرود آمده و براى نماز صبح وضو مى گیرند.
پس من از الاغ پیاده شدم و خواستم سوار اسبم شوم نتوانستم آن آقا پیاده شد و بیل را در برف فرو کرد و به من کمک کرد تا سوار شدم و سر اسب را به طرف رفقایم بر گردانید من در این هنگام با خود گفتم این شخص کى بود که به زبان فارسى حرف مى زد و حال آنکه زبانى جز ترکى و مذهبى جز عیسوى در آن نواحى نبود و چگونه با این سرعت مرا به قافله رساند؟
برگشتم پشت سر خود را نگاه کردم دیدم کسى نیست .

  چقدر از فضای حافظه گوشی تلفن همراهتان را به

     کلیپ های صوتی یا تصویری از قرآن کریم 

                       اختصاص داده اید ؟

  چقدر از تلفن همراهتان در راه ترویج معارف قرآنی استفاده می کنید ؟

       آیا ما در عمل به وظیفه خود نسبت به قرآن کوتاهی نمی کنیم ؟

                                اللهم عجل لولیک الفرج

  چقدر از ف

این شعر به مناسبت ماه مبارک رمضان سروده شده است و تقدیم میکنم به محضر منور و مقدس مولایمان امام زمان (روحی له الفدا)

نیامدم به سراغت , مرا مگر تو ببخشی
گلایه های دلم را به یک نظر تو ببخشی
نشسته ام سر راهت چه می شود به نگاهی
غریب خاطره ها را در این سفر تو ببخشی
مگو نجیب زمانه , ز چشم ما گله داری
مگر نه وعده نمودی که بیشتر تو ببخشی؟!
شبانه حرف دلم را اگر برای تو گفتم
خیال من همه این بود مرا سحر تو ببخشی
شکوفه های غزل را به پیش پای تو ریزم
به یک نگاه صمیمی مرا اگر تو ببخشی!

التماس دعا 

ای غریب زمانه!

کــاش در ایــن رمــضـان لایــق  دیـــدار شـــوم
ســـحــری بــا نـظر لـطـف  تــو بــیـد ار شـــوم
کـاش  منــّت بگــذاری بــه ســرم مــهدی جـــان
تــا کــه همـسـفــره تــو لحـــظه افــطار شـــوم

هلال نقره ای ماه، آسمان رمضان را روشنایی بخشیده است و منِ خاکی در این ثانیه های آخر به یک ماه مهمانی می اندیشم، به یک ماه خاطره ی آسمانی، به یک ماه «ربَّنا لا تزغ قلوبَنا»ی دستانم، به یک ماه طعم دعای سحر و به یک ماه تشنگی!.
خدایِ آسمانیِ دل خاکی ام، تو را قسم می دهم به این لبان تشنه، ما را با نگاه مهدی ات سیراب گردان و این شب عید، آخرین شب عید بی ظهور مهدی باشد.
خدایا آسمان نیازم سرشار از توست، منِ روزه دارِ عاشقی را بیش از این تشنگی مده! و قدم های مهدیت را هدیه ی روز عید نصیب ما گردان.

سامــــرا امشب چه نازی می کند
بـــــر زمینهــا یکه تـــــازی می کند
روز میـــــلاد گـــل نــرگس زشـــور
آسمـــــان هم عشقبــازی می کند

ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود
خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود
حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین!
حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود
هر فرشته، تا بیایی، ای معمایی ترین!
بال های خویش را دست توسل کرده بود

میلاد حجت خدا، دوازدهمین ساغر الهی، ستاره سهیل آسمان امامت، تداعی کننده شادی لحظه طلوع، مشعل هدایت و روشن گری، مبیّن حقیقت، سفینه نجات و امید حیات، تصنیف سرخ ترانه های انتظار، بر منتظران جمالش مبارک باد

مبارک باد میلاد تو، ای معراج خاکیان و ای سراج افلاکیان؛ ای آینه ایمان، یا صاحب الزمان!

میلادت مبارک باد، ای سپیده پنهان که اهل زمین در آرزوی بوی بهشتی تو، هماره دعای فرج را زمزمه می کنند!

ای ماه فاطمه! به آن امید که از افق نور بازگشت تو را دریابم، همه شب ستاره می شمارم تا صبح دیدارت فرا رسد.

مهدی جان! به روسیاهی‌مان نگاه نکن و به دستهایمان که خالی و گنهکارند، قلبمان را ببین که هر روز، صبح و شام تو را می‌خوانند.

یا مهدی(عج)! ای نقطه شروع شفق، ای مجری حق!

تو خواهى آمد و یاس‏ها و نیلوفرهاى «سرکش‏» را به دعوت، خواهى خواند و حضور تو تسلاى دل یاس‏هاى کبود خواهد بود.

آقا جان! حیف نیست ماه شب چهارده پشت ابرهای تیره و پاره پاره پنهان بماند؟ حیف نیست دیده را شوق وصال باشد ولی فروغ دیده نباشد؟!

مهدی جان بیا و دنیاى دل را به بوى خوش فطرت پر کن. دل‏هایى که همواره در سرزمین نیمه شب تو را مى‏خوانند و به عشق تو در آسمان مکاشفه پرواز مى‏کنند...

میلاد تو، قصیده بی انتهایی است که تنها خدا بیت آخرش را می داند؛ بیا و حُسن ختام زمان باش!

می دانستم امشب «قدری» دیگر است و قرآنی دیگر به تجلّی از عرش بر دل زمین نازل می شود!

می دانستم چراغانی ملکوت برای کیست؛

می دانستم مهتابی های آسمان چه را می جویند؛

می دانستم ثانیه ها از چه رو بی تابی می کنند؛

می دانستم جبرییل یکبار دیگر خواهد آمد و سلام بلند خدا را فرو خواهد آورد...

و این همه را از او شنیده بودم.

از او که به آرامشم می خواند و اضطرابم را با لبخند شیرینش به بردباری بدل می کرد و مرا بیش از همیشه به یاد «پدرش» و «پدرم» می انداخت.

من عاشقانه دوستش داشتم.

با اشک هایش می گریستم؛

زخمهای دلش را می شناختم؛

و جان ناقابلم مجروح رنج های همیشگی اش بود،

و شاید به همین سبب بود که می خواست قابله نرگسش باشم...

سبحــــــان اللَّه!

چه شکوهی بود در تلاوت «قـــدر».

ابو محمد خواندن «قـــدر» را خواسته بود و من که بانویش را لرزان دیدم، نام خدای رحمان و رحیم را بر زبان آوردم و گفتم:

إنا أنزلناه فی لیلة القدر...

و کلام خدا بی آنکه پژواک صدای من باشد دوباره به گوش رسید.

حسی غریب - نمی دانم ترس یا شوق - وجودم را فرا گرفت. گویی صدای همه اهل بیت را می شنیدم؛

صدای پیامبر بود که به قرآن فرا می خواند.

صدای علی بود که به عدالت دعوت می کرد.

صدای فاطمه بود که حق مسلم اش را می طلبید.

صدای حسن بود که مظلومیتش از پس قرن ها هنوز دل ها را می لرزاند.

صدای حسین بود که به خونخواهی قیام کرده بود.

صدای سجاد بود که رنج های نهفته اش را با دعا التیام می بخشید.

صدای محمد بود.

نجوای جعفر بود و سخن موسی.

کلام دلنشین رضا بود.

زمزمه عزیز جانم حسن بود که از زبان حجت خدا شنیده می شد.

باورم نمی آمد آنچه را که می دیدم!

ناگاه میان من و نرگس حسنم حجابی پدید آمد. سراسیمه و هراسان بیرون دویدم و...

دیری نپایید، صدای آشنای برادرزاده ام مرا به خود آورد:

- عمه جان به اتاق بازگرد!

اللَّه اکـبـــر!

آفتابی در میان و هزار هزار نور در پیشانی بلندش.

نرگسی در کنار و هزار هزار بهار در نگاه مستانه اش.

و از اینجا تا خدا، قاصدک هایی خوش خبر که مژده میلاد را آورده بودند.

زمین سجده گاه کودک شد!

دستان کوچکش به اشارت پروردگار به دعا برداشته شد و با لهجه ای خدایی نسب پاکش را یاد کرد:

أشهد أن لا إله إلاّ اللَّه

و أنّ جدّی محمداً رسول اللَّه

و أنّ أبی علیّا ولیّ اللَّه

آنگاه مرغان سبز بر سر وی به پرواز درآمدند و اینچنین خرد و کلان عالم رقص کنان کلام آسمان وی را تا انتهای هستی زمین همراه شدند:

و نرید أن نمنّ علی الذین استضعفوا فی الأرض

و نجعلهم الأئمة و نجعلهم الوارثین.

تنهـا خـدا مـی داند امشـب بـر مـن چـه گـذشت!

به امبد روزی که میلاد آقا رو با حضور خودشون جشن بگیریم

اللهم عجل لولیک الفرج

گلچین مولودی میلاد امام زمان (عج) از مداحان اهل بیت علیهم السلام :

 با پسوند MP3 با قابلیت اجرا در تلفن های همراه

سید مجید بنی فاطمه - گل بریزید گل بریزید چه قد و بالایی داره

سید مجید بنی فاطمه - منتظرا آماده باشید

حاج سعید حدادیان - به نام حضرت حق دلو بزن به دریا

محمد حسین حدادیان - این عشق و دل شیدایی

حاج سعید حدادیان - من و شوق وصالت تمنای جمالت

محمد حسین حدادیان - می باره بارون شادی شب هم عصری

حاج سعید حدادیان - نرگس به دعای تو دل بستم

حاج سعید حدادیان - یا اباصالح روحی فداک

حاج محمود کریمی - هوا هوای بارونه بی تو دلم مثل یه زندونه

حاج محمود کریمی - بیا اباصالح ای گل فاطمه

حاج محمود کریمی - چهره ماهت شبیه جمال اباالفضله

حاج محمود کریمی - چشامو می دوزم به جاده انتظار

حاج محمود کریمی - دلم می خواد از عشقت برم میون کوچه ها

حاج محمود کریمی - دیدن روی ماه تو اگه یه روزی پا بده

حاج محمود کریمی - دیوونه شدم از عشقت

حاج محمود کریمی - کسی که یاری مثل تو داره بیاره

حاج محمود کریمی - خراب خرابم ز می ناب عشقت

حاج محمود کریمی - خیز و پر از گلاب کن طاق و رواق میکده

حاج محمود کریمی - لب منو ترانه شور و غوغا

حاج محمود کریمی - ماه دلارا بیا از پشت ابرا بیا

حاج محمود کریمی - من مست می عشقم

حاج محمود کریمی - منو و هوای میخونه

حاج محمود کریمی - روی سینه من گل زیبای عشقت

حاج محمود کریمی - صدف دریای ولا را گهر یکدانه مبارک

حاج محمود کریمی - شب ستاره ستاره ستاره بارون می باره می باره

حاج محمود کریمی - شب شب عشقه شب نوره

حاج محمود کریمی - طالب خون زهرا آمد به دنیا

حاج محمود کریمی - تویی که امیر عالم گدات

حاج محمود کریمی - توی موج ابر و باد یه روزی مهدی میاد

حاج محمود کریمی - یابن زهرا بیا بیا بیا

حاج مهدی سلحشور - اباصالح اباصالح یا مولا

حاج مهدی سلحشور - ای پر از ستاره هر شب تو

حاج مهدی سلحشور - مسیحا مدیون نگات

حاج مهدی سلحشور - شیری یل دلیری تنها تو عالم تو نعم الامیری

حاج مهدی سلحشور - تا که رحل چشات وا میشه

حاج مهدی سلحشور - یابن زهرا بیا بیا

حاج محمد رضا طاهری - امیر ملک دلبری آمد

حاج محمد رضا طاهری - در آسمان ها غوغاست

حاج محمد رضا طاهری - ای تمام عشق و مستی

حاج محمد رضا طاهری - فراز منبر گل بخوان یک خطبه بلبل

حاج محمد رضا طاهری - می خوام امشب تا خود صبح فقط برات دعا کنم

حاج محمد رضا طاهری - سیری کنم در شهر دل تا بنگرم جای تو را

حاج محمد رضا طاهری - یه طاق نصرت میون آسمون

حاج احمد واعظی - بین زمین و آسمون فرشته ها ناز می کنند

حاج احمد واعظی - مولا یا صاحب الزمان

سید مهدی میرداماد - افضل الاعمال دنیا دعا برای ظهوره

سید مهدی میرداماد - آقای ما به عاشقونش سر می زنه

سید مهدی میرداماد - دوباره دلم عاشقونه دعای فرج رو می خونه

سید مهدی میرداماد - سیری کنم در شهر دل تا بنگرم جای تو را

سید مهدی میرداماد - تموم دنیا بی قراره

سید مهدی میرداماد - یابن الحسن روحی فداک

با پژوهشی در روایات ماه شعبان این یقین حاصل می شود که ممتازترین شب این ماه، شب نیمه آن است. این شب اسراری دارد و اعمالی، اسراری که در عالم غیب رقم می خورد و اعمالی که برای جبران گذشته و بیمه آینده قربة الی الله می توان انجام داد و از آنها به مقدار میسور بهره برد.

با گشت و گذاری در بوستان روایات رسیده از خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام هم بخشی از آن اسرار بر ما عیان می شود و هم به دستور العمل های شفا بخشی برمی خوریم که خاندان عصمت علیهم السلام آنها را برای رشد و بالندگی بشر به او تعلیم کرده اند.

آنچه در پی می آید احادیثی اند از این سنخ که اسرار گفته اند و اعمال تعلیم کرده اند. باشد تا بدانیم و عمل کنیم و پر بکشیم. پرواز به سوی بی نهایتی که از آنجا آمده ایم و ناگزیر باید به آنجا برگردیم.

عنایتی خاص به زائران حضرت حسین علیه السلام

امام صادق علیه السلام فرمود: وقتی نیمه شعبان می شود هاتفی از افق اعلی ندا می دهد که أَلَا زَائِرِی قَبْرِ الْحُسَیْنِ ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَکُمْ وَ ثَوَابُکُمْ عَلَى رَبِّکُمْ وَ مُحَمَّدٍ نَبِیِّکُمْ ای زائران قبر حسین علیه السلام شما در حالی به شهر و دیار خود برمی گردید که مورد بخشش الهی قرار گرفته اید و ثواب و اجر این زیارت شما را خداوند متعال و پیامبرش صلی الله علیه و آله بر عهده گرفتند. (کافی 4/589)

امام صادق علیه السلام فرمود: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع لَیْلَةً مِنْ ثَلَاثٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ؛ اگر کسی در یکی از این سه شب، قبر حسین بن علی علیهماالسلام را زیارت کند خداوند متعال گناهان گذشته و آینده او را آینده او را می آمرزد. راوی عرض می کند: فدایتان شوم این سه شب، کدام شبها هستند؟ امام علیه السلام فرمودند: شب عید فطر، شب عید قربان و شب نیمه شعبان. (کتاب المزار، ص45)

امام صادق علیه السلام فرمود: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ وَ لَیْلَةَ الْفِطْرِ وَ لَیْلَةَ عَرَفَةَ فِی سَنَةٍ وَاحِدَةٍ؛ اگر کسی در یک سال حسین بن علی علیهماالسلام را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه زیارت کند خداوند متعال برای او هزار حج و هزار عمره مقبول ثبت می کند و نیز هزار نیاز دنیایی و آخرتی او نیز برآورده خواهد شد. (کتاب‏المزار ص50)

دو وقت ویژه برای زیارت سید الشهداء علیه السلام

‏محمد بن ابی نصر بزنطی می گوید از امام رضا علیه السلام پرسیدم در کدام ماه قبر شریف اباعبدالله الحسین علیه السلام را زیارت کنیم؟ حضرت فرمودند: فِی النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ وَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ؛ در نیمه رجب و نیمه شعبان. (کتاب‏المزار، ص40)

ملاقات با پیامبران الهی از نزدیک

امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس دوست دارد پیامبران الهی را از نزدیک ملاقات کند؛ فَلْیَزُرْ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ؛ پس بر او لازم است تا در نیمه شعبان قبر حسین به علی علیهماالسلام را زیارت کند؛ چرا که در چنین روزی ارواح پیامبران علیهم السلام از خداوند متعال اجازه می گیرند تا به زیارت حسین علیه السلام مشرف شوند که خداوند متعال هم به آنها اجازه می دهد.(تهذیب‏الأحکام، ج6، ص48)

توصیه به احیای شب نیمه شعبان

جبرئیل علیه السلام از جانب خداوند متعال پیام آورد که یا رسول الله! شب نیمه شعبان را زنده بدار؛ امتت را هم به این کار توصیه کن. در این شب می توان با اعمال عبادی به خدا نزدیک شد چرا که این شب شبی است بس شریف و ارزشمند.

بعد اضافه کرد امشب شبی است که لَا یَدْعُو فِیهَا دَاعٍ إِلَّا اسْتُجِیبَ لَهُ وَ لَا سَائِلٌ إِلَّا أُعْطِیَ وَ لَا مُسْتَغْفِرٌ إِلَّا غُفِرَ لَهُ وَ لَا تَائِبٌ إِلَّا تِیبَ عَلَیْهِ؛ هر دعایی در آن مستجاب است و به درخواست هر نیازمندی پاسخ داده می شود هر که طلب بخشش کند او را می بخشند و هر که توبه کند پذیرفته می شود. یا رسول الله محروم واقعی کسی است که از خیرات این شب محروم بماند. (وسائل الشیعة، 8/104)

زنده دلی با زنده نگهداری شب نیمه شعبان

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر کس که شب عید و شب نیمه شعبان را زنده بدارد لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ قلب او در روزی که قلبها می میرد نخواهد مرد و هیچگاه دل مرده نخواهد شد.(ثواب‏الأعمال، ص77)

برترین شب بعد از شب قدر

امام صادق علیه السلام نقل می کند که از امام باقر علیه السلام در مورد فضلیت شب نیمه شعبان سوال کردند. امام علیه السلام در پاسخ فرمودند: هِیَ أَفْضَلُ لَیْلَةٍ بَعْدَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ شب نیمه شعبان بعد از شب قدر از ارزشمندترین شبهاست. در این شب خداوند متعال فضلش را به بندگانش عطا می کند و آنها مورد آمرزش ویژه خود قرار می دهد. در این شب نهایت کوشش خود را به خرج دهید تا به خدا نزدیک شوید. چرا که در این شب خدا به خودش قسم خورده که دست نیازمندی را رد نکند مگر آنکه گناهی را در خواست کرده باشد. همانگونه که خداوند شب قدر را برای پیامبر ما صلی الله علیه و آله قرار داد این شب را هم به ما اهل بیت اختصاص داد.

حضرت ادامه دادند؛ تا آنجا که می توانید در این شب دعا کنید و خدا را بستایید اگر کسی در این شب صد بار سبحان الله و صد بار الحمد لله و صد بار الله اکبر بگوید غَفَرَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ مَا سَلَفَ مِنْ مَعَاصِیهِ وَ قَضَى لَهُ حَوَائِجَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ خداوند تمامی گناهان گذشته او را می آمرزد و نیازهای دنیا و آخرت او را برآورده می سازد. (الأمالی‏للطوسی، ص 29)

تعجب امیرالمومنین علیه السلام از بی تفاوتی نسبت به این شبها

امیرالمومنین علیه السلام می فرمود: یُعْجِبُنِی أَنْ یُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفْسَهُ فِی السَّنَةِ أَرْبَعَ لَیَالٍ در شگفتم از کسی که چهار شب از سال را به بی تفاوتی می گذراند. آن چهار شب عبارتند از: شب عید فطر، شب عید قربان، شب نیمه شعبان و اولین شب از ماه رجب. (مصباح‏المتهجد، ص 852)

عرضه اعمال سالانه در شب نیمه شعبان

امام صادق علیه السلام فرمود پدرم امام باقر علیه السلام می فرمود: إِنِّی أُحِبُّ أَنْ أَدُومَ عَلَى الْعَمَلِ إِذَا عَوَّدْتُهُ نَفْسِی من دوست دارم هر عمل صالحی را که انجام می دهم آنقدر در آن مداومت داشته باشم تا روحم به آن عادت کند از این رو اگر به دلایلی عمل مستحبی را انجام ندادم در اولین فرصت آن را به جا می آورم تا نفسم به آن عادت کند. برترین عمل نزد خداوند متعال عملی است که بر آن مداومت شود.

سپس فرمود: فَإِنَّ الْأَعْمَالَ تُعْرَضُ کُلَّ خَمِیسٍ وَ کُلَّ رَأْسِ شَهْرٍ وَ أَعْمَالَ السَّنَةِ تُعْرَضُ فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ تمام اعمال [یک هفته] در هر پنج شنبه و [تمام اعمال یک ماه] در اول ماه [بعد] و اعمال یک سال در نیمه شعبان [به خدمت ولی عصر آن زمان] عرضه می شود. پس اگر می خواهی عملی را به نفست عادت دهی آن را یک سال ادامه بده. (بحارالأنوار، ج84، ص37)

صد فرشته در خدمت کسی که این نماز را بخواند

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: مَنْ صَلَّى لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ مِائَةَ رَکْعَةٍ بِأَلْفِ مَرَّةٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ هر که در شب نیمه شعبان صد رکعت نماز با هزار قل هو الله احد بخواند(1) روزی که قلبها می میرند قلب او نمی میرد و تا نمرده است صد فرشته را خواهد دید که خیال او را از بیم عذاب الهی آسوده می کنند به این ترتیب که سی ملک از آنها به او نوید بهشت می دهند. سی ملک دیگر او را از شیطان حفظ می کنند. سی ملک دیگر روز و شب برای او طلب بخشش می کنند و ده تای آخر هم او را در برابر مکر و حیله حیله گران و مکاران یاری می کنند. (إقبال‏الأعمال، ص 701)

تصمیم به فرزنددار شدن نگیرید

رسول خدا صلی الله علیه و آله در معارف خانواده ای که به امیرالمومنین علیه السلام آموخت به آن حضرت فرمود که در شب نیمه شعبان قصد فرزند داشتن نکند فَإِنَّهُ إِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ یَکُونُ مُشَوَّهاً ذَا شَامَةٍ فِی شَعْرِهِ وَ وَجْهِهِ چرا که اگر نطفه ای در شب نیمه شعبان منعقد شود آن فرزند فرزندی خواهد شد بسیار زشت و بد ترکیب که در مو و صورتش لکه های رنگی وجود خواهد داشت. (علل الشرائع، ج‏2، ص 516)

سفارش امام رضا علیه السلام در شب نیمه شعبان

علی بن حسن فضال می گوید پدرم گفت که در مورد نیمه شعبان از امام رضا علیه السلام سوال کردم. امام فرمود: هِیَ لَیْلَةٌ یُعْتِقُ اللَّهُ فِیهَا الرِّقَابَ مِنَ النَّارِ وَ یَغْفِرُ فِیهَا الذُّنُوبَ الْکِبَارَ پرسیدم در این شب نماز خاصی واجب شده است؟ فرمود این شب عمل واجبی ندارد اما اگر دوست داشتی عمل مستحبی بجا آوری نماز جعفر طیار را بخوان و در آن بسیار ذکر خدا بگو و استغفار کن و دعا نما. زیرا پدرم مرتب می فرمود که دعا در این شب مستجاب است. عرض کردم مردم می گویند که امشب شب صکاک (صدور برات و مقدرات) است. فرمود شب صکاک، شب قدر در ماه رمضان است. (عیون‏أخبارالرضا علیه السلام، ج 1، ص29)

پی نوشت:

(1) به این ترتیب که پنجاه نماز دو رکعتی به جا آورد و در هر رکعت بعد از حمد ده بار سوره توحید را تکرار کند.

مژده ای دل که دگر سوم شعبان آمد
پیک شادی ز بر حضرت جانان آمد
مژده ای دل که برای دل غمدیده ما
هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد
خیز ای دل تو بیارای کنون بزم طرب
که دگر موسم اندوه به پایان آمد

نور حق جلوه به برج شرف زهرا کرد
بین به این نور که این گونه درخشان آمد
وه چه روزی است مبارک ز قدوم شه دین
موسم مغفرت و رحمت یزدان آمد
روز فرخنده میلاد حسین بن علی
مژده‌ی خامُشی آتش نیران آمد

ای پاسداران حریم عشق! مگر می توان بی نام و یاد شما در فرهنگ لغات این سرزمین، به

 مفهوم آزادی و رهایی رسید؟!

حسین جان! 

ای ابر شعله ورِ هستی، میلادت بارش رحمتی است بر کویر خشکیده دل های ما.

ولادتت خجسته باد

امشب شب میلاد علمدار حسین است
میلاد علمدار وفادار حسین است
گر بود علی محرم اسرار محمد
عباس علی محرم اسرار حسین است

عباس(ع) آمد تا برادری را معنا کند، وفا را شرح دهد، ایثار را الگو باشد، شجاعت را تفسیر کند

 و دلاوری را مصداقی والا گردد.

میلادش مبارک.

خدا امشب ولیّش را ولی داد
جمالی منجلی نوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن
که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجد امـام عالـمین است
که میلاد علی بن الحسین است

میلاد سید الساجدین، امام سجاد (ع) مبارک باد

شعبان و شد و پیک عشق از راه آمد

عطر نفس بقیة الله آمد

با جلوه سجاد و ابوالفضل و حسین

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

حلول ماه شعبان المعظم و اعیاد سعید شعبانیه را به تمام ولایت مداران تبریک عرض می‏نمایم.

شعبان که مه سرور هر مرد و زن است

تابان ز وجود جلوه چهار تن است

هم مولد سجاد و اباالفضل و حسین

هم مولد پاک حجت بن الحسن است 

ماه شعبان ، ماه خوبی‌ها  رسید

ماه فضل و رحمت و رضوان رسید 

بانگ آمد بر تمام خاکیان    

چون حسین آمد به دنیا

نور اعلا هم رسید 

بعد از آن آمد به دنیا ابوالفضل با وفا   

در پی آن دو خوبان ، هم امام سجاد رسید

در نهایت می‏رسد در ماه شعبان

دو گل دیگر ز باغ رسول دو سرا

هم علی اکبر این پرچمدار زیبای جوان

هم گل نرگس زهرا، مهربان یار با وفا

ماه شعبان ماه خوبی و صفاست

در همه روزش ز مهر دنیای ما هم پر بهاست

فضیلت