حدیث روز

قالَ رسول الله صلّی اللّه علیه و آله:

  إ نَّ اءعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَعَنِ الدُّعاءِ،

                   وَ إ نَّ اءبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلامِ.

ترجمه:

فرمود: عاجز و ناتوان ترین افراد کسی است که از دعا و مناجات

 با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخیل ترین اشخاص کسی

خواهد بود که از سلام کردن خودداری نماید.

                                   حدیث روز

امام رضا ع می فرمایند:

هر که سه روز از روزهای آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به ماه مبارک رمضان وصل کند خداوند ثواب دو ماه روزه ی متوالی برای وی مینویسد.

ابوالصلت هروی روایت کرده است که در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت امام رضا ع رفتم،حضرت فرمود:

ای ابوالصلت اکثر ماه شعبان رفت و این جمعه ی آخر آن است پس تدارک و تلافی کن در آنچه از این ماه مانده است،دعا و استغفار بسیار بکن، و تلاوت قرآن بسیار بکن، و توبه کن بسوی خدا از گناهان خود تا آنکه چون ماه مبارک درآید خالص گردانیده باشی خود را از برای خدا،مگذار در گردن خود امانت و حق کسی را مگر آنکه ادا کنی،مگذار در دل خود کینه کسی را مگر آنکه بیرون کنی و مگذار گناهی را که می کرده ای مگر آن که ترک کنی و از خدا بترس و توکل کن بر خدا در پنهان و آشکار امور خود و هر که بر خدا توکل کند خدا برای او بس است .

دعای امام صادق علیه السلام در روز آخر شعبان

قال الامام الصادق علیه‏السلام ـ مِمّا کانَ یَقولُهُ فی آخِرِ لَیلَةٍ مِن شَعبانَ و أوَّلِ لَیلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ

 از جمله دعاهایى که امام صادق علیه‏السلام در آخرین شب شعبان و اوّلین شب ماه رمضان مى‏خوانْد:

  اللّهُمَّ إنَّ هذَا الشَّهرَ المُبارَکَ الَّذی اُنزِلَ فیهِ القُرآنُ هُدىً لِلنّاسِ و بَیِّناتٍ مِنَ الهُدى وَالفُرقانِ قَد حَضَرَ، فَسَلِّمنا فیهِ وَ سَلِّمهُ لَنا و تَسَلَّمهُ مِنّا فی یُسرٍ مِنکَ و عافِیَةٍ ، یامَن أخَذَ القَلیلَ و شَکَرَ الکَثیرَ اقبَل مِنِّی الیَسیرَ .

  خداوندا! این ماه مبارک، که قرآن را در آن فرو فرستاده‏اى و آن را مایه هدایت مردم و نشانه‏هایى روشن از هدایت و فرقان قرار داده‏اى، فرا رسید. پس، ما را در این ماه، سالم بدار و نیز آن را براى ما سالم بدار و آن را با آسانى و تندرستى از سوى خودت، از ما دریافت کن. اى که اندک را مى‏گیرى و پاداش بسیار مى‏دهى! اندک را از من بپذیر!
اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ أن تَجعَلَ لی إلى کُلِّ خَیرٍ سَبیلاً، و مِن کُلِّ ما لا تُحِبُّ مانِعا، یا أرحَمَ الرّاحِمینَ، یا مَن عَفا عَنّی و عَمّا خَلَوتُ بِهِ مِنَ السَّیِّئاتِ،یا مَن لَم یُؤاخِذنی بِارتِکابِ المَعاصی، عَفوَکَ عَفوَکَ عَفوَکَ یا کَریمُ، إلهی وَ عَظتَنی فَلَم أتَّعِظ ، و زَجَرتَنی عَن مَحارِمِکَ فَلَم أنزَجِر، فَما عُذری؟ فَاعفُ عَنّی یا کَریمُ ، عَفوَکَ عَفوَکَ

 خداوندا! از تو مى‏خواهم که به سوى هر نیکى، راهى و در برابر هر آنچه دوست ندارى، باز دارنده‏اى برایم قرار دهى! اى مهربان‏ترینِ مهربانان؛ اى که از من و از گناهانى که در نهان انجام داده‏ام، چشم پوشیدى؛ اى آن که مرا به خاطر نافرمانى‏ها مؤاخذه ننمودى! ببخشاى، ببخشاى، ببخشاى، اى بزرگوار!
خدایا! پندم دادى، پند نگرفتم! از گناهانت بازم داشتى، دست برنداشتم! چه عذرى دارم؟! پس بر من ببخشاى، اى بزرگوار! ببخشاى، ببخشاى!

 اللّهُمّ، إنّی أسأَلُکَ الرّاحَةَ عِندَ المَوتِ، وَالعَفوَ عِندَ الحِسابِ، عَظُمَ الذَّنبُ مِن عَبدِکَ فَلیَحسُنِ التَّجاوُزُ مِن عِندِکَ، یا أهلَ التَّقوى و یا أهلَ المَغفِرَةِ، عَفوَکَ عَفوَکَ

  خداوندا! از تو آسودگى را به هنگام مرگ و بخشایش را به هنگام حساب، مى‏خواهم. بنده‏ات گناه بزرگ آورْد. اینک، گذشت از سوى تو، نیکوست، اى شایسته تقوا و اى شایسته آمرزش! ببخشاى، ببخشاى!
اللّهُمَّ إنّی عَبدُکَ وَابنُ عَبدِکَ وَابنُ أمَتِکَ، ضَعیفٌ فَقیرٌ إلى رَحمَتِکَ، و أنتَ مُنزِلُ الغِنى وَالبَرَکَةِ عَلَى العِبادِ، قاهِرٌ مُقتَدِرٌ، أحصَیتَ أعمالَهُم و قَسَمتَ أرزاقَهُم، و جَعَلتَهُم مُختَلِفَةً ألسِنَتُهُم و ألوانُهُم، خَلقا مِن بَعدِ خَلقٍ، لا یَعلَمُ العِبادُ عِلمَکَ، ولا یَقدِرُ العِبادُ قَدرَکَ، و کُلُّنا فَقیرٌ إلى رَحمَتِکَ، فَلا تَصرِف عَنّی وَجهَکَ، وَاجعَلنی مِن صالِحی خَلقِکَ فِی العَمَلِ وَالأَمَلِ وَالقَضاءِ وَالقَدَرِ

  خداوندا! من بنده تو و فرزند بنده و کنیز توام، ناتوانى که نیازمند رحمت توست؛ و تویى که بر بندگانت، توانگرى و برکت را فرو مى‏فرستى و چیره با اقتدارى و کارهاى بندگان را شمرده و روزى‏هایشان را تقسیم کرده‏اى و آنان را با زبان‏ها و رنگ‏هاى گوناگون، قرار داده‏اى، آفرینشى پس از آفرینشى .
بندگان، نه دانش تو را دارند و نه قدرت تو را . همه ما نیازمند رحمت توییم. پس، روى رحمت را از من برنگردان و مرا در کار و امید و تقدیر خویش، از بندگان شایسته‏ات قرار بده!.
اللّهُمَّ أبقِنی خَیرَ البَقاءِ، و أفنِنی خَیرَ الفَناءِ؛ عَلى مُوالاةِ أولِیائِکَ و مُعاداةِ أعدائِکَ وَالرَّغبَةِ إلَیکَ وَالرَّهبَةِ مِنکَ، وَالخُشوعِ وَالوَفاءِ وَالتَّسلیمِ لَکَ، وَالتَّصدیقِ بِکِتابِکَ، وَاتِّباعِ سُنَّةِ رَسولِکَ .

 خداوندا! مرا به نیکوترین ماندن، باقى بدار و به بهترین فنا، فانى ساز: بر دوستى با دوستانت و دشمنى با دشمنانت و شوق به درگاهت و هراس از عظمتت و خشوع و وفا و تسلیم نسبت به خودت و باور به کتابت و پیروى از سنّت فرستاده‏ات .

اللّهُمَّ ما کانَ فی قَلبی مِن شَکٍّ أو ریبَةٍ، أو جُحودٍ أو قُنوطٍ ، أو فَرَحٍ أو بَذَخٍ، أو بَطَرٍ أو خُیَلاءَ، أو رِیاءٍ أو سُمعَةٍ، أو شِقاقٍ أو نِفاقٍ، أو کُفرٍ أو فُسوقٍ أو عِصیانٍ، أو عَظَمَةٍ أو شَیءٍ لا تُحِبُّ، فَأَسأَلُکَ یا رَبِّ أن تُبدِلَنی مَکانَهُ إیمانا بِوَعدِکَ، و وَفاءً بِعَهدِکَ، و رِضا بِقَضائِکَ، و زُهدا فِی الدُّنیا، و رَغبَةً فیما عِندَکَ، و اُثرَةً و طُمَأنینَةً و تَوبَةً نَصوحا، أسأَلُکَ ذلِکَ یا رَبَّ العالَمینَ .

خداوندا! آنچه در دلم هست، از: شک و تردید، یا انکار و یأس، یا شادى بى‏جا و غرور، یا سرمستى و غرور، یا ریا و آوازه‏خواهى، یا دشمنى و نفاق، یا کفر و تبهکارى و نافرمانى، یا خودبزرگ‏بینى و یا هر چه که دوست نمى‏دارى ـ پروردگارا ـ از تو مى‏خواهم که آنها را به ایمان به وعده‏ات، وفا به پیمانت، رضا به تقدیرت، پارسایى در دنیا، شوق به آنچه پیش توست، بزرگوارى، آرامش و توبه راستیناست. توبه نصوح، یعنى توبه درست و بى‏غل و تبدیل کنى! اى پروردگار جهانیان! اینها را از تو مى‏طلبم.
إلهی أنتَ مِن حِلمِکَ تُعصى، و مِن کَرَمِکَ وَ جودِکَ تُطاعُ؛ فَکَأَنَّکَ لَم تُعصَ، و أنَا و مَن لَم یَعصِکَ سُکّانُ أرضِکَ، فَکُن عَلَینا بِالفَضلِ جَوادا، و بِالخَیرِ عَوّادا، یا أرحَمَ الرّاحِمینَ

خدایا! چون بردبارى، نافرمانى‏ات مى‏کنند و چون بزرگوار و بخشنده‏اى، فرمانت مى‏برند، آن چنان که گویا نافرمانى‏ات نکرده‏اند. من و آن که نافرمانى تو نکرده است، ساکنان زمین توییم. پس با عطاى خویش بر ما، بخشنده و خیررسان باش، اى مهربان‏ترینِ مهربانان!
درود خدا بر محمّد و خاندان او، درودى پیوسته و بى‏شمار، درودى که ارزش آن را کسى جز تو نداند، اى مهربان‏ترینِ مهربانان!

**************

مصباح المتهجّد:850/911، الإقبال: 1/43، البلد الأمین: 192

 ?رمضان از اسماء الله است.

 رمضان اسمی از اسماء الهی می‌باشد ونبایست به تنهایی ذکر کرد مثلاً بگوئیم رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنی ماه را باید به اسم اضافه نمود.

 امام باقر (ع) در این رابطه می‌فرمایند: نگوئید این است رمضان، و نگوئید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامی از اسماء ا... است که نمی‌رود و نمی‌اید که شیء ذائل و نابود شدنی می‌رود و می‌آید... . (1)

 البته برخی نیز می‌گویند چون به هنگام نامگذاری ماه‌های عربی، این ماه در فصل گرمای تابستان قرار داشت ماه «رمضان» نامیده شد.

 رمضان از مصدر « رمض» به معنای شدت گرما، و تابش آفتاب بر رمل و سنگریزه معنا شده است. انتخاب چنین واژه‌ای براستی از دقت‌نظر و لطافت خاصی برخوردار است، چرا که سخن از گداخته شدن است، و شاید به تعبیری دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بی‌امانش، زیرا که رمضان ماه تحمل شدید و عطش می‌باشد، عطش ناشی از آفتاب سوزان یا گرمای شدید روزهای طولانی تابستان، و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشی که پیوسته می‌گدازد، و سوزشش براستی جبران‌ناپذیر است.

 فضیلت ماه مبارک رمضان                                                                                                               

ماه رمضان ماه خداوند،ماه نزول قرآن و از شریف‌ترین ماه‌های سال است.

 در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می‌شود و عبادت در یکی از شبهای آن ( شب‌قدر) بهتر از عبادت هزار ماه است.

 رسول خدا (ص) در خطبه شعبانیه خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است:

 « ای بندگان خدا ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است، ماهی که نزد خداوند بهترین ماه‌ها است، روزهایش بهترین روزها، شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است. برمهمانی خداوند فرا خوانده شدید و از جمله اهل کرامت قرار گرفتید، در این ماه، نفس‌های شما تسبح، خواب شما عبادت، عمل‌هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است. پس با نیت‌های درست و دلی پاکیزه، پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد، با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.»

 آنگاه پیامبر(ص) وظیفه روزه‌داران را برشمرد و از صدقه برفقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده‌های طولانی، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت. (2)

    بیانات مقام معظم رهبری

 « در حدیث صحیح معتبر از پیامبر اکرم (ص) این است: « الصوم جنه من النار » روزه سپر آتش است. از طرق اهل سنّت هم همین مضمون با الفاظ مختلف نقل شده است، از جمله این لفظ:       « الصیام جنه العبد المومن یوم القیامه کما یقی احدکم سلاحه فی الدنیا » همچنان که شما در دنیا با سلاح و وسیله‌ی دفاعی خودتان از خود دفاع می‌کنید، در آخرت هم به‌ وسیله‌ی روزه از خودتان در مقابل تعرض آتش دوزخ دفاع می‌کنید. خصوصیت روزه چیست که تعبیر « جنه من‌النار» درباره‌ی آن بیان شده است؟

 خصوصیت روزه عبارت است از کفّ نفس. روزه، مظهر کفّ نفس است، « و نهی‌النفس عن‌الهوی ». مظهر صبر در مقابل گناه و غلبه‌ی مشتهیات، روزه است. (3)

 فلسفه و حکمت روزه

 روزه از نظر بهداشت جسم و سلامت بدن و ابعاد دیگر دارای فواید فراوانی است، روزه در سلامت معده و پاکسازی آن از انواع غذاها که موجب انواع بیماریهاست اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد.

 پیامبر اکرم(ص) فرمود:« المعده بیت کل داء و الحمئه رأس کل دواء » (4)

 معده مرکز و خانه هر دردی است، و پرهیز و اجتناب ( از غذاهای نامناسب و زیادخوری) اساس و رأس هر داروی شفابخش است. و در روایت دیگر فرمودند: « وصومو اتصحوا » روزه بگیرید تا صحت و سلامتی خویش را تضمین کنید.

 امام صادق (ع) می‌فرمایند: براستی خداوند روزه را واجب کرد، تا بوسیله او بین اغنیاء و فقراء مساوات و برابری بوجود آید، و این برای آن است که ثروتمندان که هرگز درد گرسنگی را احساس نکرده‌اند، به فقرا ترحم نمایند... 

 حضرت علی (ع) در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: یکی از دلایل وجوب روزه این است که روزه ماه رمضان سپر است از عقاب الهی، یعنی روزه موجب غفران و آمرزش گناهان و معاصی انسان است، که بوسیله روزه نجات از آتش جهنم و عقوبت پروردگار به دست ‌می‌آید. (5)

 برخی حوادث و رویدادهای مهم ماه مبارک رمضان

 -  وفات حضرت خدیجه در دهم رمضان سال دهم بعثت

 -  ولادت امام حسن مجتبی (ع) نیمه رمضان سال دوم هجرت

 -  جنگ بدر در سال دوم هجرت

 - مراسم عقد اخوت و پیمان برادری میان مسلمانان

 - بیعت مردم به ولایت عهدی امام رضا (ع) در سال 201 قمری

  -1 بحار جلد69 ص 276

 -2 مفاتیح‌الجنان، تفسیر نمونه ج 1 ص 634

 -3 بیانات در دیدار مسئولان نظام 6/8/63

 -4 بحار بجلد 14

 -5 نهج‌البلاغه چاپ صبحی‌ صالح ، ص 163

اس ام اس میلادامام زمان(عج)

روشن شد از این عید ، جهان تاریک

یارب  بنما  ظهور  مهدی  نزدیک

در گلشن زهرا(س)، گل نرگس بشکفت

شد نیمه شعبان ، به محمد(ص) تبریک

++++++++

امشب که زدل غصّه وغم ریشه کن است

دریای  عنایت و کرم موج  زن  است

این شور وشعف که در دل خلق خداست

از یُمن قدومِ حجت ابن الحسن(عج) است

××××××××××

جلوه گر شد زعنایات خدا مظهرذات

شکرلله که شده وقت نزول برکات

حجت ابن الحسن(عج)آمد، صلواتی بفرست

که خدا نیز فرستد به جمالش صلوات

××××××××××

برخیز که میرکاروان می آید 

  آن قافله سالار جهان می آید

درخانه عسکری زنرجس خاتون

 هان مهدی صاحب الزمان(عج)می آید

×××××××××××

 مرآت جمال سرمدی می آید 

 احیاگردین احمدی می آید

برخیز وبپا جشن وچراغانی کن 

چون دسته گل محمدی می آید

×××××××××××

  امشب که به وجدوشورچرخ کهن است

 گل نغمه مانوای یابن الحسن (عج) است

آمد ولی عصر(عج)همان کس که از او

 بر کنده ز جا ریشة نخل فتن است

میلادامام زمان(عج)

درجسم جهان ، باردگرروح دمیدند

دلها همه  از جلوه  دلدار طپیدند

بر چهره شب ، پرده ای ازنور کشیدند

                       هنگام سحر ، نیمه شعبان معظم

شور و طرب و، نور وسروراست به هرجا

چون مهدی موعود ، نهد پای به دنیا

پور حسن عسکری و ، نرگس والا

                       دردانه زهرا که به خوبان شده خاتم

احمد رخ و، حیدرصفت و، فاطمه رفتار

حُسن حسنین است درآن قامت ورخسار

پیوسته شکوفان و بهار آن گل  بی خار

                       مقصود خدا ،زآب وگل وخلقت آدم

غایب زنظرهاست ، ولی حاضردائم

با علم خداداد ، بود شاهد  و عالم

همنام  پیمبر ، لقبش حجت و قائم

                       ازقامت او ، پایه خلقت شده محکم

آلودگی ما  سبب غیبت  دلدار

جز پرده عصیان نَبُوَد مانع دیدار

غایب نبود هیچگه از مردم بیدار

                     بسیار کسان را شده ، دیدار فراهم

با دیده جان ، دلبردلخواه توان یافت

چون ابرگناهان رَوَد، آن ماه توان یافت

با پاکدلی در حرمش راه توان  یافت

                      لطفش همه جا ، بر همه کس ، بوده دمادم

روزی که بشر می شود آزرده وخسته

روزی که شود راه امید همه بسته

دلها ز ستمهای جهانگیر شکسته

                     آن روز دگر ، روز ظهور است مسلّم

تا جلوه کند یار، دل  آماده او کن

پاکیزه دل آئینه آن روی نکو کن

بااشک (حسان) چهره بیارای ووضوکن

                   شاید که بخدمت کند احضارتوراهم

میلاد سعادت بخش

در مدح دوازدهمین اختر امامت

سحر از دامن نرجس ، برآمد نوگلى زیبا

گلى کز بوى دلجویش ، جهان پیر شد برنا

                                 زهى سروى که الطافش ، فکنده سایه بر عالم

                               زهى صبحى که انفاسش ، دمیده روح در اعضا

 سپیده دم ز دریاى کرم برخواست امواجى

 که عالم غرق رحمت شد، از آن مواج روح افزا

                      به صبح نیمه شعبان تجلّى کرد خورشیدى

                      که از نور جبینش شد، منوّر دیده زهرا

چه مولودى که همتایش ندیده دیده گردون

چه فرزندى که مانندش ، نزاده مادر دنیا

                                  به صولت تالى حیدر، به صورت شبه پیغمبر

                                  به  سیرت مظهر داور، ولىّ والى  والا

قدم در عرصه عالم ، نهاده پاک فرزندش

که چِشم آفرینش شد، ز نورش روشن و بینا

                                   به پاس مقدم او شد، مزیّن عالم پائین

                                    ز نور طلعت او شد، منوّر عالم بالا

چو گیرد پرچم (انّا فتحنا)، در کف قدرت

لواى نصرت افرازد، بر این نُه گنبد خضراء

                                     شها چشم انتظاران را، ز هجران جان به لب آمد

                                     بتاب اى کوکب رحمت ، بر افکن پرده از سیما

تو گر عارض بر افروزى ، جهان شود روشن

تو گر قامت برافرازى ، قیامت ها شود برپا

                                       تو گر لشگر برانگیزى ، سپاه کفر بُگریزد

                                       تو گر از جاى برخیزى ، نشیند فتنه و غوغا

بیا اى کشتى رحمت ، که دریا گشت طوفانى

چو کشتیبان توئى ، ما را چه غم از جنبش دریا

                                        خوش آن روزى که برخیزد، ز کعبه بانگ جاء الحقّ

                                        خوش آن روزى که برگیرد، حجاب از چهره زیبا

حدیث روز

توجّه امام مهدى(علیه السلام) به شیعیان خویش
قالَ الاِْمامُ الْمَهْدِىُّ(علیه السلام):

«إِنّا غَیْرُ مُهْمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ، وَ لا ناسینَ لِذِکْرِکُمْ، وَ لَوْ لا ذلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللاَّْواهُ، وَ اصْطَلَمَکُمُ الاَْعْداءُ. فَاتَّقُوا اللّهَ جَلَّ جَلالُهُ وَ ظاهِرُونا.»:
ما در رعایت حال شما کوتاهى نمى کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم ، که اگر جز این بود گرفتارى ها به شما روى مى آورد و دشمنان، شما را ریشه کن مى کردند. از خدا بترسید و ما را پشتیبانى کنید.

موعودجهانی

موعودجهانی درسایرادیان وکتب آسمانی

باتحقیق درمسئله مهدویت وموعودجهانی،بدین نتیجه قطعی می رسیم که این مسئله اختصاص به مسلمانان ندارد،بلکه سایردیان ومذاهب،نیزدراین عقیده بامسلمین مشترکند:

1-تورات

«ونهالی ازتنه«یَسّّی»بیرون آمده وشاخه ای ازریشه هایش خواهدشکفت وروح خدابراوقرارخواهدگرفت...مسکینان راباعدالت داوری خواهدکردوبه جهت مظلومان زمین به راستی حکم خواهدکرد...درتمامی کوه مقدّس من،ضرری نخواهدکرد،زیراکه جهان ازمعرفت خداپرخواهدشد.»1

2-انجیل

«کمرهای خویش رابسته،چراغ های خودراافروخته بدارید،وشمامانندکسانی باشید که انتظارآقای خودشان رامی کشندتاهروقت ازدرآمدبی درنگ دررابرای اوبازکنند.خوشابه حال آن غلامان که آقایشان چون آیدایشان رابیداریابد.پس شمانیزهوشیارباشید،زیرادرساعتی که گمان نمی بریدبه سرانسان می آید.»2

3-زبور

«شریران منقطع خواهندشدوامّامنتظران خداوند،وارث زمین خواهندشد.هان بعدازاندک زمانی شریرنخواهدبود.وامّاحلیمان وارث زمین خواهندشد.ومیراث آنهاخواهدبودتااَبدُالاباد.»3

4-منابع زرتشت

«مردی بیرون آیداززمین تازیان،ازفرزندان هاشم،مردی بزرگ سروبزرگ تن وبزرگ ساق،بردین جدّخویش بود،باسپاه بسیار،وروی به«ایران»نهدوآبادی کندوزمین پردادکند...دین رابه جهان رواج دهدوفقروتنگدستی راریشه کن سازد.»4

5-منابع هندی

پاورقی:ا-تورات،اشعیانبی،فصل11،بندهای1-10.

         2-انجیل لوقا،فصل12،بندهای35و36.

         3-عهدعتیق،کتاب مزامیر،مرموز37.

         4-جاماسب نامه وکتاب شاکمونی.

         5-«کشن»درلغت هندی بمعنای نام پیامبراست.

         6-اقتباس ازادیان ومذاهب،محمدبهشتی.