خجسته باد بزم قدسیان در صبحی که آفتاب زمین و آسمان به زیر سقف خانه نرگس طلوع می کند.

 میلاد حجت خدا، دوازدهمین ساغر الهی بر منتظران جمالش مبارک باد!

السلام علیک یا صاحب الزماند

فرا رسیدن نیمه شعبان میلاد یگانه منجی عالم بشریت ، قطب عالم امکان ، حضرت بقیه الله الاعظم  امام مهدی (عجل الله

تعالی فرجه الشریف) را به رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای (دامت برکاته) ، عاشقان و منتظران امام عزیز

 و همه شهیدان در راه حق ، ملت بزرگ و شهیدپرور ایران اسلامی  تبریک و تهنیت عرض می نماییم

داستان شیرین ولادت امام زمان
سال 254 هجری قمری است. بشر بن سلیمان در بازار برده فروشان بغداد کنجکاوانه به پیش می‏رود(2) و در این حال برای چندمین بار صحنه واگذاری مأموریتی را که از امام هادی‏علیه السلام بر عهده داشت، به خاطر می‏آورد:
ساعاتی از شب گذشته بود که دَرِ خانه به صدا در آمد. با سرعت به جانب در رفتم و چون در را گشودم، کافور - خادم أبی الحسن علی بن محمدعلیه السلام - را در مقابل خویش دیدم. او را فرستاده بودند تا مرا به سوی ایشان بخواند.
لباسم را پوشیدم و رفتم. چون بر ایشان وارد شدم، مشاهده کردم که با پسر بزرگوارش أبا محمد، امام حسن عسکری‏علیه السلام و خواهر گرامی‏اش - حکیمه - مشغول گفت‏وگو است؛ وقتی نشستم، فرمود:
ای بشر! تو از فرزندان انصاری و این ولایت همواره در خاندان شما از پدران به پسرانشان به ارث خواهد رسید؛ زیرا شما مورد اعتماد ما خاندان رسالتید و لذا من تو را به فضیلتی مشرّف می‏سازم که صاحبان همت‏های بلند از شیعه برای آن، از هم سبقت می‏گیرند و آن برتری، سرّی است که تو را به آن آگاه می‏سازم و اختیار می‏دهدم تا کنیزی را بخری.
چون سخن امام به این جا رسید، قلم و کاغذ برداشت و شروع به نوشتن نامه‏ای به خط و زبان رومی کرد، و پایان آن را به مُهر خویش مزیّن ساخت.
سپس کیسه‏ای زرد رنگ را که در آن دویست و بیست دینار بود در آورد و فرمود:
اینها را بگیر و رو به سوی بغداد آر! پیش از ظهر فلان روز، در بغداد خواهی بود، در جاده کنار رود فرات قدم گذار! پس چون به قایق‏های اسیران و بخش فروش کنیزان، رسیدی در میان فروشندگان چشم بگردان. و کیلان بنی عباس در خرید کنیز و دسته‏های کوچکی از جوانان عراق را مشاهده می‏نمایی. سپس نزدیک رو و در کنار برده فروشی که عمربن یزید نام دارد قرار گیر، آن گاه صبر کن تا زمانی که کنیزی با صفاتی چند را که می‏گویم بیاورند:
دو لباس حریر ضخیم بر تن دارد. از کشف حجابش و از این که به او دست زنند می‏پرهیزد و چون کسی قصد می‏کند که او را از ورای نقاب نازکی که بر چهره زده بنگرد نگاه خود را به جانبی دیگر می‏چرخاند. با این کار، صاحبش [عصبانی شده ]او را می‏زند و او با فریاد به زبان رومی چیزی بر زبان می‏راند. بدان که او می‏گوید: «وای از هتک حجابم!...».
(علیهم السلام) (علیهم السلام) (علیهم السلام)
صدای همهمه تنی چند از برده فروشان افکار بشر را از هم می‏گسلد، بشر نظری به اطراف می‏کند با خود می‏گوید، درست همین جا است و حال باید عمربن یزید برده فروش را پیدا کنم.
بشر نشانی عمر را می‏پرسد تا این که بالاخره او را می‏شناسد، نزدیک شده، در کنارش می‏ایستد. پس از ساعتی انتظار، کنیزی را با همان صفاتی که امام فرموده‏اند می‏آورند.
بشر با خود می‏اندیشد: خدایا! چه می‏بینم؟ لباس و رفتار همان است که امام فرموده‏اند! گویی خود این جا بوده و او را مشاهده نموده‏اند. بهتر است جلو روم تا اطمینان بیشتر پیدا کنم.
بشر پیش می‏آید، خریداران قصد برداشتن پوشش سر کنیز و دیدن چهره‏اش را دارند ولیکن کنیز، سرسختانه مقاومت می‏کند و نمی‏گذارد و حتی تیر نگاه نظر کنندگان به صورتش را با برگرداندن چهره در هم می‏شکند.
برده فروش، خشمگین از رفتار غریب کنیز، پیش رفته او را می‏زند و کنیز آن چنان که امام فرموده بودند، فریادی زده و به زبان رومی جمله‏ ای بر زبان می‏راند.
خریداری با دیدن رفتار کنیز پیش آمده چنین می‏گوید:
پاکدامنی و حیای این کنیز آن چنان شوق و رغبتی نسبت به او در من به وجود آورده که حاضرم او را به سیصد دینار بخرم.
کنیز با زبان عربی فصیح پاسخ می‏دهد:
اگر در لباس سلیمان و بر تختی همچون تخت پادشاهی او ظاهر شوی، مطمئن باش که در من میلی نسبت به تو حاصل نخواهد شد. پس مالت را حفظ کن. [و بیهوده آن را به هدر مده‏].
برده فروش به کنیز می‏گوید:
نرگس! چاره‏ای نیست، به هر حال باید تو را بفروشم.
نرگس پاسخ می‏دهد:
عجله‏ای نیست، چاره‏ای نداری جز آن که مرا به کسی بفروشی که قلبم نسبت به امانتداری او تسکین یابد.
برای بشر با دیدن این صحنه - که قبلاً آن را مو به مو از زبان مبارک امام شنیده بود - شکی باقی نمی‏ماند که درست آمده و نرگس همان است که مورد نظر امام بوده است. پس با خوشحالی به طرف عمربن یزید رفته، آنچنان که امام تعلیمش داده بود، نامه را به او داده، می‏گوید:
این نامه یکی از بزرگان است که آن را به زبان و خط رومی نگاشته و در آن کرم و وفا و جوانمردی و سخایش را وصف کرده است. این نامه را به کنیزت بده تا در اخلاق وی تأملی نماید و اگر مایل باشد و رضایت دهد، من وکیلم، تا او را برای وی خریداری نمایم.
فروشنده، نامه را گرفته به نرگس می‏دهد. کنیز نامه را می‏گشاید. با خواندن آن، حالش به گونه‏ای شگفت دگرگون می‏گردد و به شدت می‏ گرید و به فروشنده‏اش می‏گوید:
مرا به صاحب این نامه بفروش و اگر چنین نکنی قسم می‏خورم که خود را خواهم کشت.
بشر با خوشحالی رو به برده فروش نموده می‏گوید او را به چند می‏فروشی؟
طمع وجود فروشنده را پر ساخته. بشر بسیار چانه می‏زند تا بالاخره او را به قیمتی که امام در کیسه نهاده بود راضی می‏کند.
آنگاه بشر کیسه را داده نرگس را می‏خرد و رو به او می‏گوید:
با من بیا تا به اتاقی که اجاره کرده‏ام برویم تا زمان حرکت فرا رسد.
نرگس با شادمانی به دنبال بشر راه می‏افتد. بشر غرق فکر است: این دیگر چه جور کنیزی است؟ رومی است ولی به راحتی به زبان عربی سخن می‏گوید! از پوشش و حجابش شدیداً محافظت می‏کند و اجازه نمی‏دهد کسی به او دست بزند.
هر مشتری را از خود می‏راند و فروشنده‏اش را مجبور می‏سازد تا بگذارد خود، خریدارش را انتخاب نماید و از همه بالاتر رغبت زیادی به امام نشان می‏دهد، آن چنان که صاحبش را تهدید می‏کند که اگر او را نفروشد خود را خواهد کشت!
به اتاق اجاره‏ای رسیده‏اند. وارد اتاق می‏شوند. بشر حرکات نرگس را دقیقاً زیر نظر دارد. نرگس می‏نشیند و بلافاصله نامه امام را باز کرده و می‏بوسد و برگونه و چشمانش می‏گذارد و چهره بر آن می‏ساید.
بشر از شدت تعجب طاقت از کف داده، لب به سخن می‏گشاید:
نامه‏ای را می‏بوسی که صاحبش را نمی‏شناسی؟!
نرگس آهی کشیده می‏گوید:
براستی که تو از شناخت فرزندان انبیا ناتوان و عاجزی! به گوش باش و قلبت را فارغ ساز تا داستان زندگیم را برایت باز گویم:

اس ام اس میلادامام زمان(عج)

روشن شد از این عید ، جهان تاریک

یارب  بنما  ظهور  مهدی  نزدیک

در گلشن زهرا(س)، گل نرگس بشکفت

شد نیمه شعبان ، به محمد(ص) تبریک

++++++++

امشب که زدل غصّه وغم ریشه کن است

دریای  عنایت و کرم موج  زن  است

این شور وشعف که در دل خلق خداست

از یُمن قدومِ حجت ابن الحسن(عج) است

××××××××××

جلوه گر شد زعنایات خدا مظهرذات

شکرلله که شده وقت نزول برکات

حجت ابن الحسن(عج)آمد، صلواتی بفرست

که خدا نیز فرستد به جمالش صلوات

××××××××××

برخیز که میرکاروان می آید 

  آن قافله سالار جهان می آید

درخانه عسکری زنرجس خاتون

 هان مهدی صاحب الزمان(عج)می آید

×××××××××××

 مرآت جمال سرمدی می آید 

 احیاگردین احمدی می آید

برخیز وبپا جشن وچراغانی کن 

چون دسته گل محمدی می آید

×××××××××××

  امشب که به وجدوشورچرخ کهن است

 گل نغمه مانوای یابن الحسن (عج) است

آمد ولی عصر(عج)همان کس که از او

 بر کنده ز جا ریشة نخل فتن است

میلادامام زمان(عج)

درجسم جهان ، باردگرروح دمیدند

دلها همه  از جلوه  دلدار طپیدند

بر چهره شب ، پرده ای ازنور کشیدند

                       هنگام سحر ، نیمه شعبان معظم

شور و طرب و، نور وسروراست به هرجا

چون مهدی موعود ، نهد پای به دنیا

پور حسن عسکری و ، نرگس والا

                       دردانه زهرا که به خوبان شده خاتم

احمد رخ و، حیدرصفت و، فاطمه رفتار

حُسن حسنین است درآن قامت ورخسار

پیوسته شکوفان و بهار آن گل  بی خار

                       مقصود خدا ،زآب وگل وخلقت آدم

غایب زنظرهاست ، ولی حاضردائم

با علم خداداد ، بود شاهد  و عالم

همنام  پیمبر ، لقبش حجت و قائم

                       ازقامت او ، پایه خلقت شده محکم

آلودگی ما  سبب غیبت  دلدار

جز پرده عصیان نَبُوَد مانع دیدار

غایب نبود هیچگه از مردم بیدار

                     بسیار کسان را شده ، دیدار فراهم

با دیده جان ، دلبردلخواه توان یافت

چون ابرگناهان رَوَد، آن ماه توان یافت

با پاکدلی در حرمش راه توان  یافت

                      لطفش همه جا ، بر همه کس ، بوده دمادم

روزی که بشر می شود آزرده وخسته

روزی که شود راه امید همه بسته

دلها ز ستمهای جهانگیر شکسته

                     آن روز دگر ، روز ظهور است مسلّم

تا جلوه کند یار، دل  آماده او کن

پاکیزه دل آئینه آن روی نکو کن

بااشک (حسان) چهره بیارای ووضوکن

                   شاید که بخدمت کند احضارتوراهم

این روزها هوا خنک تر شده...

دقیق تر که میشوی ... انگار کسی تمام جاده ها را آب پاشیده...

عطر
گلاب ... نه مقدس تر از آن... بوی یاس می آید ...
نه به نرگسی می ماند ...

ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود
خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود
حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین!
حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود
هر فرشته، تا بیایی، ای معمایی ترین!
بال های خویش را دست توسل کرده بود

آقا جان سلام

ای تندیس بی قراری ام

چند سالی است که جمعه
هایمان خالی میگذرد .

مولای من زمزمه های دلتنگی ام تمامی ندارد .

ما نه شما را دیده ایم و نه امامان دیگر را

تو را به جان مادرت زهرا (ص) بیا

یعنی این چندمین نیمه شعبان عمرم است شاید اخری باشد

من ایمان و اعتقاد دارم که تو به زودی زود می آیی .

پس به امید روزی که چشمهایمان روزی  با طلوع شما
باز شود

آقا جان ! تولدتون مبارک

نیمه شعبان میلاد پرخیر و برکت و سراسر نور

حضرت مهدی(عج)

بر تمامی عاشقان ظهور مبارک
باد

اللهم عجل لولیک الفرج

میلاد سعادت بخش