به گریه های بدون صدا دلم تنگ است

قسم به ندبة « آقا بیا» دلم تنگ است

ستاره می چکد از خلوت شبانـــة من

به وسعت همة گریه ها دلم تنگ است

****************************

دهید مژده به یاران که یار می آید
قرار گیتی چشم انتظار می آید

کلید صبح به دست و سرود عشق به لب
ز انتهای شب آن شهسوار می آید

ز تنگنای خیالم گذشته است و کنون
به پهندشت دلم آشکار می آید

طلسم کین به سرانگشت مهر می شکند
بشیر دوستی پایدار می آید

سخای اوست که از چشمه زار می جوشد
شمیم اوست که از لاله زار می آید

به جلوه ای که از او دیده آفتاب، چنین
به جیب برده سر و شرمسار می آید

جهان برای تماشا به پای می خیزد
به پایبوسی او روزگار می آید

دریغ! کز غم خوبان گرفته است دلش
چو لاله ملتهب و داغدار می آید

 

به بیان دیگر انتظار یا امید به آینده همزاد انسان است و اگر امید به آینده را از او بگیرند، سرنوشتى جز سکون، رکود، مرگ و تباهى نخواهد داشت، از همین روست که در کلام نورانى پیامبر گرامى آمده است:

«الامل رحمة لامتى و لولا الامل ما ارضعت والدة ولدها و لاغرس غارس شجرا » ؛ امید براى امت من مایه رحمت است و اگر امید نبود هیچ مادرى فرزندش را شیر نمى‏داد و هیچ باغبانى درختى نمى‏کاشت .

**********************

اللهم عجل لولیک الفرج

*********************