مرا از جمعه ها آغاز کن، از شنبه بیزارم

که از حس غریب و مبهم آدینه سرشارم

‏من از تعطیل چشمان شما، نه، برنمی گردم

‏خدا هم خواسته، پس من کیم تا دست بردارم

‏

و اعجاز شما در جمکران معراج شعری شد

‏که بعد قله اش هرگز نخواهد شد پدیدارم

‏

به شوقت چشم های خسته را تا عشق می آرم

‏از اینجا می رسی، باشد بگو تا چند بشمارم؟

‏

گلاب و عطر خاک و ضجه ضجه آیه قرآن

‏و نرگس در مسیر خالی پروانه می کارم

‏

برایم هفته از دیدار تو آغاز می گردد

‏مرا از جمعه ها آغاز کن، از شنبه بیزارم