روى تو کس ندید و هزارت رقیب هست

در غنچه اى هنوز و صدت عندلیب هست

هر چند دورم از تو که دور از تو کس مباد

اما امید وصل تواءم عن قریب هست

گر آمدم به کوى تو چندان غریب نیست

چون من در این دیار هزاران غریب هست

عاشق که شد یار به حالش نظر نکرد

اى خواجه درد نیست و الا طبیب هست

صقر بن دلف از امام جواد (ع) پرسید: چرا آن حضرت را منتظَر می گویند؟

فرمود: چون برای مدتی طولانی غیبت می نماید. افرادِ با اخلاص منتظر ظهورش خواهند بود. اهل شک و تردید وجود وی را انکار می کنند. و منکران چون یادی از او شود تمسخر می کنند! کسانی که وقت ظهورش را تعیین می کنند، دروغ می گویند، شتاب  کنندگان به هلاکت می رسند و آنها که در مقام تسلیم هستند، رستگاری می یابند.

بحار الانوار، ج51، ص30