وفات حضرت خدیجه(س) تسلیت باد
وفات جان گذار همسر با وفای رسول خدا صلی الله علیه و آله ،
یاور و حامی مصطفی،
همراه خاتم الانبیاء، نماد ایمان و تقوا،
همسر عصاره هستی،
سمبل صلابت و استواری،
افتخار بانوان گیتی،
بزرگ بانوی اسلام،
حضرت خدیجه کبری بر تمام مسلمانان جهان،
به ویژه بانوان ایران اسلامی تسلیت باد.

*************************
زیارتنامه حضرت خدیجه کبری (س)
السلام علیک یا زوجه سید المرسلین
السلام علیک یا اُم فاطمه الزهرا سیدة نسا العالمین
السلام علیک یا اول المومنات
السلام علیک یا من انفقت ما لها
فی نصرة سیده الا نبیا نصرته ما استطاعت
و دافعت عنه الاعدا
السلام علیک یا من سلم علیها جبرائیل و بلغها
السلام من الله الجلیل فهینا لک بما اولاک الله من فضل
والسلام علیک و رحمة الله و برکاته

-------------------------------

شخصیت حضرت خدیجه

حضرت خدیجه‏(س) که از زنان نامدار و ثروتمند قریش بود پانزده سال قبل از بعثت با پیامبر اسلام(ص) ازدواج کرد. این بانوی بزرگوار اولین فردی بود که به رسالت پیامبر ایمان آورد و با تمام توان و ثروت خود به یاری دین اسلام برخاست. وجود حضرت خدیجه برای پیامبر اسلام به قدری اهمیت داشت که پیامبر اکرم(ص) رحلت این بانوی بزرگ را مصیبتی عظیم خواند و سال رحلت حضرت خدیجه و حامی بزرگ دیگر خود یعنی حضرت ابوطالب را عام الحزن یعنی سال اندوه نامید.

مقام حضرت خدیجه در پیشگاه خدا

ابوسعید خدری می­گوید: رسول خدا فرمود: وقتی که در شب معراج ، جبرئیل مرا به سوی آسمانها برد و سیر داد، هنگام مراجعت به جبرئیل گفتم : «آیا حاجتی داری؟» جبرئیل گفت: « حاجت من این است که سلام خدا و سلام مرابه خدیجه برسانی »پیامبر (صلی الله علیه وآله) وقتی که به زمین رسید ، سلام خدا و جبرئیل را به خدیجه ابلاغ کرد. خدیجه گفت «ان الله هو السلام ، وفیه السلام ، الیه السلام ، وعلی جبرئیل السلام ؛ همانا ذات پاک خدا سلام است، واز او است سلام ، وسلام به سوی او باز گردد و برجبرئیل سلام باد.»

 با تشکر از مدیر محترم وبلاگ http://alv.parsiblog.com که این مطلب را راجع به زندگینامه حضرت امام موسی کاظم علیه السلام  گردآوری نمودند:

به نام حق

سلام به دوستای عزیزم. عرض تسلیتی دارم خدمت مولای غریبان عالم ،‌آقای مظلومان عالم و صاحب زمین و زمان ، عزیز و غریب زهرا سلام الله ، مهدی بی یار و یاور.

آقا جان مادامی که اذن فرج صادر نشده باشه ، غم و اندوه شما نیز پایانی نخواهد نداشت. خوب می دونم هیچ وقت لحظه ای رو که جد بزرگوارتون امیرالمومنین علی علیه السلام به تنهایی و با اشک پنهانی بدن مادر عزیزتان رو غسل دادند و گاه گاهی دست بابرکتش بر کبودی های اندام همسرش می خورد را فراموش نخواهید کرد. آقا جان دستان عزیزت رو بلند کن و از خدا اذن فرج رو طلب کن و منتظر دعای من و امثال من نباش که بعید می دونم نفس من از سقف منزلم بلاتر بره.