امشب علی و فاطمه لبخند میزنند
پیوسته بوسه بر رخ فرزند می زنند
این سبط مصطفی است به دامان دخترش
این زاده علی است فرا دست همسرش
این روح فاطمه است که بگرفته در برش
این طفل مجتبی است در آغوش مادرش
این حاصل تلاقی دو بهر رحمت است
در یم ولایت و دریای عصمت است

ماه حسن

ماه صیام، ماه خداوند ذوالعطاست 

ماه وفور فیض و کرامات کبریاست

                            ماه صعود روح به اوج فضیلت است 

                            ماه نزول مایده‏ی رحمت خداست

ماه قعود و ماه قیام و مه نماز 

ماه سجود و ماه سلام و مه دعاست

                            ماه پناه خواستن از هول رستخیز 

                            بر درگه کریم خطاپوش ذوالعطاست

ماه نجات و مغفرت و بخشش است و جود 

ماه شکستن صنم سرکش هوی‏ست

                            ماه گذشتن از هوس و رستن از خودی 

                            ماه انابه از گنه و ماه التجاست

ماه صیام، ماه بزرگ ضیافت‏ست 

گسترده خوان بخشش رحمان به هر کجاست

                           این ماه، ماه جوشش فیض است و این سخن 

                          نص کلام خالق غفار ذوالعلاست

هست از هزار ماه فزون قدر اوی و قدر 

قدرش ز قدر اوست که پرقدر و پربهاست

                         ماه نزول مصحف و روح و فرشتگان 

                         ماه خدا و، ماه علی، ماه مجتبی‏ست

در نیمه‏ی مبارک این ماه پرشکوه 

در جلوه روی ماه حسن، سبط مصطفی‏ست

                        ماه حسن، ولی خداوند ذوالمنن 

                        ماه تجلی گهر بحر «انما» ست

ماه شکفتن گل گلزار احمدی‏ست 

ماه رسیدن ثمر نخل «هل اتی» ست

                       میلاد سبط اکبر و نوباوه‏ی بتول 

                     زینت‏فزای این مه پررونق و صفاست

در بیت وحی، عصمت کبرای سرمدی 

خندان چو گل به چهره‏ی خندان مرتضی‏ست

                      چون طلعت حسن، گل رخسار بوالحسن 

                      گلنار و لاله‏گون و دلفروز و جانفراست

عید تولد حسن و ماه مغفرت 

بخشد اگر خدا گنه عاصیان، رواست

                      بر ما ببخش جرم و خطای گذشته را 

                      توفیق ده بدانچه تو را موجب رضاست

«مردانی» از تو می‏طلبد حسن عاقبت 

چون خوشه‏چین خرمن اولاد مصطفی‏ست(1)

********

پاورقی:1- شعرازمحمدعلی مردانی

جواب به یک اعتراض

روزی امام مجتبی علیه‏السلام با لباسی آراسته و با شکوهی خاص در حالی که سوار بر مرکبی زیبا بود از کوچه‏های مدینه عبور می‏کرد. در مسیر راه پیرمردی یهودی در کمال پریشانی و گرسنگی عنان مرکب امام را گرفت و گفت: «ای پسر پیغمبر سؤالی دارم، منصفانه جواب دهید.»

حضرت علیه‏السلام فرمود: «بپرس!»

یهودی گفت: «جد شما رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

«الدنیا سجن المؤمن و جنة الکافر.»

«دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است.»

تو به اعتقاد خود مؤمنی و من کافرم، لیکن تو را همواره اسبها و غلامان و کنیزان و لباس‏های فاخر و خانه‏ها و فرشهای رنگین و غذاهای لذیذ آماده است، اما من که یهودی و کافر می‏باشم دنیای تو را بهشت می‏نگرم و دنیا نسبت به من زندان است، به گونه‏ای که از هر جهت بیچاره‏ام.»

امام علیه‏السلام در حالی که تبسم شیرینی بر لب داشت فرمود:

«ای پیر! اگر تو نظر کنی به آنچه خداوند در آخرت برای مؤمنان آماده فرموده و نعمت‏های بهشتی ما را با نعمت‏های دنیوی مقایسه کنی، آنگاه خواهی فهمید که من در این دنیا در زندانم، و اگر جایگاه کفار و منافقان و عذاب‏های آنان را در قیامت می‏دیدی هر آینه می‏فهمیدی که تو اکنون در بهشت و با کمال فراغت زندگی می‏کنی.»[1] .

********

پاورقی:1- فصول المهمه،ابن صباغ مالکی،ص138

گفتند به ما کوکبی از عالم عشق
امشب به زمین آمده مهمان شده است
آیینه زخجلت ، پس از این جلوه گری
در پشت نگاه همه پنهان شده است
این مه که به بستان ولایت آمد
نوری ست که از بهر هدایت آمد
او آمده تا نور به شب ها بخشد
روح شرف و عشق به دنیا بخشد
او آمده تا باور وایمان و صفا
همراه دو صد عاطفه برما بخشد
او آمده از صلح و محبت بی شک
جانی ز ولا برتن تنها بخشد
آن سید خوبان بهشت آمده تا
برمهرو وفا ارزش و معنا بخشد
او آمده با نام حسن در حسنش
شوری به سرا پرده مولا بخشد
او رود زلالی ست که درفصل
جود و کرم خویش به دریا بخشد
از لطف ، کریم اهل بیت عصمت
ما را زکرم خدا به فردا بخشد
میلاد امام مجتبی (ع) آمده است
شادی به حریم دل ما آمده است

سخنان برگزیده از امام حسن علیه السلام
با همسایه ات به نیکی همسایگی کن تا مسلمان باشی .
خویشاوندکسی است که دوستی سبب خویشاوندی او است ، اگر چه نسبش دور باشد .
هرکه به حسن اختیار خدا برای او اعتماد کند آرزو نمی کند که در حالتی جز آنچه خدا برایش اختیار کرده است ، باشد .
خردمند به کسی که از او نصیحت می خواهد ، خیانت کرده است ، باشد .
بر شما باد به تفکر ، که تفکر مایه حیات قلب شخص بصیر وکلید در حکمت است .
بی همت را مردانگی نباشد .
تمام کردن احسان از آغاز کردن آن بهتر است .
هیچ گروهی با هم مشورت نکردند ، مگر آن که به راه پیشرفت خود رهنمون شدند .
نشانه برادری ، وفاداری در سختی وآسایش است .
هر کس احسان های خود را بر شمرد ، بخشندگی خود را تباه کرده است .
احسان آن است که تاخیری در پیش ومنتی در پس نداشته باشد .
هرگاه شنیدی شخصی آبروی مردم را می ریزد ، بکوش تا تو را نشناسد

نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب
چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب
آسمان سطح زمین را عطر و عنبر بیز کرده
لاجرم با روضه رضوان شباهت دارد امشب
رحمت بی‏منتهای دوست می‏بارد به عالم
بس که خیر و برکت و فیض و سعادت دارد امشب
این شب قدر است یا روز وصال قرب یزدان
بر شب قدر از شرف آری فضیلت دارد امشب
جشن میلاد حسن در عرش اعلا گشته برپا
زین سبب بر لیلة‏الاسرا شباهت دارد امشب
سیّد خیل جوانان بهشت آمد به دنیا
مرحبا بر سایر شبها سیادت دارد امشب
حق عطا کرده زکوثر گوهری مر بندگان را
زین عطا بر بندگان خویش منت دارد امشب

فخر کاینات

ای آن که جلوه‏ای ز جمال خدا تویی 

فرزند فاطمه، حسن مجتبی، تویی

                      پور علی و سبط نبی، فخر کاینات 

                     نور و سرور چشم و دل مرتضی، تویی

میلاد تو به نیمه‏ی ماه خدا بود 

یعنی که جلوه‏ای ز کمال خدا تویی

                   حسنت چنان شبیه پیمبر بود، که من 

                   در بحر حیرتم که مگر مصطفی تویی؟!

بعد از علی به مسند حق، بهر مسلمین 

رهبر تویی، امام تویی، پیشوا تویی

                  شادی‏فزای خانه‏ی وحیی، که بر نبی 

                  آن کوثری که کرد خدایش عطا، تویی

هنگام رزم، همچو علی تیغ می‏زنی 

هنگام صلح، مظهر صلح و صفا تویی

                در راه پایداری قرآن، ز دست خلق 

               آن کس که خورد خون جگر سالها، تویی

آن قهرمان، که با همه‏ی قدرت از عدو 

بهر خدا شنید بسی ناسزا، تویی

                در بحر پرتلاطم و طوفان حادثات 

                در کشتی نجات بشر، ناخدا تویی

صلح تو شد، مقدمه‏ی نهضت حسین 

بنیانگذار واقعه‏ی کربلا، تویی

                «خسرو» به غیر درگه تو رو کجا کند؟ 

                ای آن که با ضمیر همه آشنا تویی(1)

******

پاورقی:1- شعرازسیدمحمدخسرونژاد