?بر بال ایام خجسته شعبان

 خوان رحمت الهی در ماه شعبان گسترده است.                                                                                                                                                               برکات خدا،از نخستین روز های این ماه جاری است،تا واپسین لحظات این ماه شریف.

 گرچه اولیای الهی، ماه شعبان را به عنوان فصل دعا و مناجات و ذکر و استغفار می شمارند و سیره حضرت رسول(ص) در اهتمام به دعا و مناجات و نماز در این ماه، که در "صلوات شعبانیه" به آن اشاره شده، جایگاه رفیع این ماه معنویت بار را می رساند."مناجات شعبانیه" که میراث عظیم و نفیس امامان شیعه است، اوج "تجلی معنویت" در این ماه است .

 ولی خجستگی دیگر این ماه، در میلاد های فرخنده آن است.

  "سوم شعبان" میلاد شکوهمند و شادی آفرین حضرت سید الشهدا، بزرگ پاسدار دین و احیاگر آیین محمد(ص) و آمر به معروف و ناهی از منکر و ظلم ستیز جاویدی که عاشورایش سر فصل درخشانی در خط انبیا و اوصیاست.

 اگر از راه معنی می جوییم، باید از حیات او  بجوییم و اگر خط جهاد و حماسه شهادت می پوییم.  سزاواراست که "راه عاشورا"ی او را بپوییم و اگر عطر معنویت را و عرفان ناب را می بوییم، باید سری به گلستان پر از شقایق کربلای او بزنیم و ترکیب"حماسه و عرفان" و "جهاد و اجتهاد" و "اشک و آهن" را در مکتب او شاهد باشیم.

    "چهارم شعبان" میلاد سردار بزرگ عاشورا و علمدار رشید کربلا و اسوه همه فرماندهان و الگوی پرچمداران صبور و مقاوم، حضرت اباالفضل(ع) است.

    عباس بن علی(ع) نجابت خانوادگی و شرافت نسب و تربیت علوی و جمال ظاهر و باطن را یکجا در وجود خویش داشت و قمر فروزان بنی هاشم بود و جوانان هاشمی بر گرد شمع وجود اباالفضل حلقه ای از عشق و وفا به وجود آورده بودندو در کربلا، جوهره ناب وجودش به بهترین شکلی بروز یافت و استاد وفا و آموزگار صبوری و اسوه حمایت از امام خویش بود، با بصیرت ژرف و ایمان بالا، که مورد ستایش امامان معصوم قرار گرفت.

    "پنجم شعبان" به میلاد فخر الساجدین، امام علی بن الحسین(ع) آراسته است، که حامل پیام عاشورا بود و وارث علم و حلم و فضل و کمال اهل بیت، صحیفه سجادیه اش، "زبور آل محمد" نام گرفته است و نیایش های زیبا ،بلند،عارفانه و ملکوتی او در این صحیفه نور، روش سخن گفتن با خدا و نیاز آوردن به درگاه آن بی نیاز را می آموزد.

    "نیمه شعبان" که اوج روز های خدایی این ماه است، تحقق وعده الهی و تولد موعود امم و ذخیره الهی، حضرت بقیه الله است.

    "دولت کریمه" نویدی است که پیشوایان معصوم، نوید آن را به بشریت داده اند، تا عدل در سایه حکومت جهانی او، سایه گستر شود و به بشریت گرفتار در چنگ جنگ ها و بحران ها، "نوید امن و امان" دهد، حکومتی بر مبنای "صلاح" و "اصلاح" و "فلاح انسان" و نجات مستضعفان.

    روزی که بیاید، پرچم پیامبر را می گشاید، سنت و سیره او را احـیاء می کند. می آید : رایت اسلام در دست، زبور داود در بر، مشعل هدایت در پیش، عصای موسی درکف،دم عیسوی در دهان و فروغ الهی در جان.( اللهم عجل لولیک الفرج)