تاریخ : یکشنبه 92/10/1 | 7:42 عصر | نویسنده : منتظر مهدی007(طلوع)
این خطی از حکایت مستان کربلاست:
ساقی فتاد، باده نگون شد، شکست جام!
تسبیح گریه بود و مصیبت، دو چشم ما
یک الامان ز کوفه و صد الامان ز شام
اشکم تمام گشت و نشد گریهام خموش
مجلس به سر رسید و نشد روضهام تمام
با کاروان نیزه به دنبال، میروم
در منزل نخست تو از حال میروم
علیرضا قزوه
.: Weblog Themes By Pichak :.