آئينه هاي سحر، آلکن بود آنشب

دلهاي مردان نيز، آهن بود آنشب

ناگاه برقي جست ، از چشمان آن کوه

((قرآن )) نويد صبح روشن بود آنشب

يک صاعقه، از قلّه هاي ((وحي)) آمد

کفّار را ، آتش به خرمن بود آنشب

ديدم بهاري سبز، در روح (( محمّد )) (ص)

در دستهايش، عطر گلشن بود آنشب

يک شب ، که (( قدر )) اش را هزاران ماه گفتند

روشنتر از خورشيد، در من بود آنشب

زير قدمهايي که ، رنگ کافري داشت

ايمان ما از کفر، ايمن بود آنشب