طمع حرص صفتى است نفسانيّه، كه آدمى را وامى‏دارد بر جمع

نمودن زايد از آنچه احتياج به آن دارد. بيچاره‏اى كه بر آن گرفتار شد گمراه و هلاك شد. و مسكينى كه به اين وادى افتاد ديگر روى خلاصى نديد

واقعاً همينطوره و هر كس كه براي طمع خود دست به هر كاري بزنه فقط خواري و حقارت در بر داره

مثلاً كساني كه دزدي مي‏كنن وقتي گير ميفتن به ذلت التماسش مي ارزه؟